"Reaching Out"

Recently, nadisgrasya si Kyle...

He broke his arm pretty bad that he needed to be operated on para lagyan ng metal and screw...

Knowing how much we both cared for him I tried to let you know...

But you let me down...

I tried...

And you just weren't there...

I guess just you really wanted to stay far far away from me...

117 Start of a New Beginning 01

A terrible dream woke me up this morning...

It felt like every part of me was literally crashed into tiny bits and pieces...

I wanted to cry at kahit nga sa oras na ito habang ginagawa ko to gustong tumulo ng mga luha ko ng walang humpay...

Ang sakit sakit... Halos hindi ko malaman pano ko pa ba ito malalampasan...

Napanaginipan kita, kayo na daw ni H@nn@h...

Sa panaginip ko sya lng ang iniintindi mo habang ako naging balewala na sayo...

Iyak ako ng iyak sa panaginip ko... Paggising ko pakiramdam ko gumuho ang mundo ko...

Naisip ko panaginip lang yun, hindi naman yun totoo...

Pero echusera talaga ako at may pagka sinto sinto...

Naisip ko.... baka sign na to ni Lord....

Baka kailangan ko ng mag move-on... Pero PAANO?????

It's been 117 days since we were over and I still couldn't find it in my heart to stop counting...

Everyday I try to find reasons to keep on living, sa tingin ko yun ang naging rason bakit nga ba ko nagsimulang magbilang ng araw...

Alam mo, Gustong gusto kitang kontakin... gusto kong malaman mo lahat... gusto kong maging masaya ulit sa piling mo...

Pero...

Paano kung masaya ka na sa kanya, guguluhin pa ba kita???

Am I really letting you go???? God, I wish I knew....

Been a while...

hayyyyyy...



been a while na tlga since I wrote here...

not that I've forgotten you, na-busy lng tlga sa trabaho...

lam mo sobrang stressed sa work ko ngaun...

nadagdagan ang responsibilities ko...

kaya ayun na dagdag work, dagdag stress, dagdag sakit ng ulo...



miss na miss na kita sobraaaaa...

hanggang ngaun nasasaktan pren ako kht na 83days na ang nakalipas...

naalala parin kita parati... sana ok k lng dyan...

sana naalala mo rin ako kahit parang nakahanap ka na ng iba...



Kayo na ba tlga non...

Bkt lagi syang may comment sa fb mo...

Hindi nmn sa nakikialam ko, nagtatanong lng sana...

Kc ako hanggang ngaun hindi ko pren alam kung pano ko lilimot........



Sa mga kahapong nagdaan, sa mga alaalang binabalik balikan

Sa bawat araw na ika'y wala, damdamin ko'y nagwawala...

Saan ako kukuha ng lakas, kung sa bawat minuto hinahanap ko'y ikaw

Tuwing sasapit ang dilim panigurado tutulo aking mga luha

Dahil sa iyong pagkawala buhay ko ay parang nawalan ng saysay...




hayyyyy...

hindi ako inspired sumulat...

"IKAW"

Nung una kala ko madali lang to...
Konting tawa, hagikgik dito hagikgik dun...
Sabi ko sa sarili ko saglit lng to...
Konting ngiti, smile dito smile dun...
Kala ko ganon lang yun...

Nagsimula isang gabi matapos ang lahat...
Mata'y hindi ko na mapigil sa pagluha...
Upo sa tabi, mukmok dito mukmok dun...

Puso'y lito sa damdaming hindi matanto...

Isipa'y gulong gulo bakit nga ba nagkaganito...

Tatayo sa di kalayuan para mapag isa...

Tulalang mag iisip, muni dito muni dun...

Dahilan ng ating wakas tila di malinaw...

Sa gabi yakap ko'y unan hindi ikaw...

Bakit di ko kaya pangalanan ang unan ko ng IKAW...

Tamaaaaa!!!!!!

Dahil ikaw ang nais makatabi sa bawat gabi...

Yakapin magdamag sa gabing malamig...

Ikaw ang unang nais magisnan sa pagmulat ng mata...

Sa pagmuni muni yayakapin din kita...

Ikaw, oo ikaw...

You & I

Medio nakakahinga na me ngaun...

Cguro nakatulong ung nagalit ako sa kanya nitong nakaraan...

Ung alam mo na talagang parang hindi na talaga sya babalik saken

after all these things na pinag gagawa nya para maasar or whatever man ako...

It's not that I've totally given up on us pero it felt better lang na for a while,
i am mostly angry than crying over our tragic end...

hayyyyyzzzzzz...

Silence still saddens my lonely heart...

Love songs always breaks me apart...

Wish I could turn back time,

make things right so you'd still be mine...

whew...

Songs of my heart fills the midnight sky...

While I wander alone, letting time pass me by...

My heart is torn into bits and pieces...

I have got no clue how to ease its aches and bruises...

I hope time would just fly by so fast...

Coz I don't want this pain to last that much...

I wish to recover and go on with my life...

A life where there's no You, just I...

Unfair ka!!!!!

Bakit ganon...

Deleted na nga sa fb at fs mo cguro pati ym at skype at sa kung san san pa...

Eh bakit pati mga kaibigan mo kailangang gawin sa akin mga ginagawa mo...

Talaga bang hindi gusto saken ng mga kaibigan mo para sayo...

Hindi pa ba enough na ako lang mag isa ang humaharap sa mga problema ngaun...

Alam mong wala akong pwedeng pagsabihan kung ano man nangyayari saken ngaun...

Bakit hindi mo magawang bigyan akong kahit konting pang unawa para
hindi naman ako mag mukhang kaawa awa...

Masakit ba talaga sobra sayo...

Eh g@g0 ka pala eh...

Ano akala mo saken bato...

T@n61n@ mo nasasaktan din ako...

Hindi ko na alam pano ko pa haharapin bawat araw ng buhay ko ng hindi umiiyak...

Si Lord lang ang kakampi ko ngaun...

Sana hindi Siya tulad mo... sana kahit papano hawakan ni Lord kamay ko
para balang araw makatayo rin ako sa pagkakalugmok ko...

Kung akala mo naging unfair ako sau...

Mag isip isip ka,,, dahil IKAW ang naging unfair...

At sana maging masaya ka talaga sa mga kaibigan mo...

Maswerte ka kc meron kang mga kaibigan... Pasensya ako kc ako wala... :(

Ako... Ako... Ako...

Last night was the worst in the past 18 days
without you...
Cried myself to sleep, hoping you were still there...
My heart yearns for your return...
Wishing it was nothing more than just a nightmare
and that by tomorrow you'll be back in my arms again...

You chose to stay far away...
You've cut connections, where I was trying to hold on...
I dread that you'd forget and regret...
That once we loved...
Like no other people can...

If you could hear me now, would you really listen?
Would you even care with what I have to say?
Do you hate me this much to ignore that I hurt just as much as you do...
Or you really thought I was happy to have lost you...

Did you even bother to think if I was doing okay?
How about, if I was eating well?
It felt like you've totally turned your back on me...
And you really just decided not to care... I know that everything is in fact all my fault... But then again I was hoping you'd torment me rather than ignore... I hurt so much now and I don't think I can take more of this pain... I know I've pushed you away but damn I wish you'd come back and stay...